
Thuis in Venlo
Opgegroeid in de gemeente Venlo maar uitgevlogen vanwege studie, werk, de liefde of een ander avontuur. Dit geldt voor veel inwoners van de Venlose stadsdelen, maar een aantal van hen keerde toch weer terug. Waarom vertrokken ze en waarom kwamen ze uiteindelijk, net als in het bekende liedje, weer ‘truuk, truuk, truuk nao Venlo’? In gesprek met Marjolein Smeets-Kuntzelaers uit Belfeld.


“Ik kom uit een creatief en ondernemend nest. Samen met mijn broer en zus groeide ik op in Tegelen, in een huis dat al vijf generaties in onze familie is. Buiten schooltijd was ik vaak creatief bezig. Ik speelde viool, zat op jazzballet en we speelden met het gezin mee in de Passiespelen. Na de middelbare school ging ik pedagogische wetenschappen en onderwijskunde studeren aan de universiteit van Nijmegen."
"In het 2e jaar van de universiteit ging ik op kamers wonen in Nijmegen. Ik had een bijbaan in het Venlose ziekenhuis en hechte vriendschappen met mensen uit de omgeving van Tegelen en Belfeld. In het weekend kwam ik daarvoor terug, al bleef ik in het laatste jaar van mijn studie ook wel weekenden in Nijmegen. In 2015 studeerde ik af en met mijn master op zak ben ik terug naar Tegelen gekomen. De vriend die me destijds hielp met verhuizen, mag ik nu mijn man noemen."

"Ik ben bij de gemeente Venlo gaan werken in verschillende functies. Daarna werkte ik als opleidingscoördinator bij een organisatie voor jeugdzorg, en inmiddels zit ik op mijn plek als adviseur learning & development in het Venlose ziekenhuis. Mijn man en ik zijn ouders van 2 dochters en we wonen nu in Belfeld. Een nieuw avontuur op een nieuwe plek kriebelt nog heel af en toe, maar mijn gezin, familie en vrienden houden me hier. Belfeld voelt als thuis en ik heb me hier nog nooit verveeld."
"Eén van de meest waardevolle lessen die ik heb geleerd van mijn Australische avontuur is om te vertrouwen op mezelf. Ik heb er geen moeite mee om ergens alleen naartoe te gaan: uiteindelijk wordt het altijd gezellig! Van die les heb ik nog altijd plezier.”